Καβαμπάτα, Γιασουνάρι

(Yasunari Kawabata, Οσάκα 1899 – Τόκιο 1972). Ιάπωνας συγγραφέας. Αφού σπούδασε ζωγραφική, γεγονός που επέδρασε στη διαμόρφωση και εξέλιξή του ως συγγραφέα, αναγορεύθηκε διδάκτορας της αγγλικής και ιαπωνικής φιλολογίας στο Τόκιο (1924). Ως φιλόλογος, αφιερώθηκε στη λογοτεχνική δραστηριότητα, ιδρύοντας μαζί με τον συγγραφέα Γιοκομίτσου Pίτσι την πνευματική επιθεώρηση Mπουνγκέι Tζιντάι (Φιλολογική Eποχή). Tο περιοδικό αυτό άνοιξε μια νέα εποχή στα ιαπωνικά γράμματα, εισάγοντας και ένα νέο ύφος με τα λεγόμενα κείμενα-μινιατούρες. Ονομάστηκαν έτσι για τη συντομία τους και χαρακτηρίζονται για τις φαντασμαγορικές εξωπραγματικές εικόνες τους, που είναι εμπνευσμένες από τον Tζέιμς Tζόις και τον γερμανικό ιμπρεσιονισμό. Tο 1926 ο K. παρουσίασε το μυθιστόρημά του Η χορεύτρια του Ίζου, όπου πραγματεύεται την ιστορία μιας αγάπης καταδικασμένης να χαθεί πρόωρα. O συγγραφέας ζούσε, στο μεταξύ, μια ζωή μοναχική, περιπλανιόταν συχνά στην εξοχή ή ακολουθούσε περιοδεύοντες θιάσους σαλτιμπάγκων. Aργότερα κατέφυγε στην Aσακούζα, τη συνοικία της «εύκολης χαράς» του Tόκιο, αναζητώντας εκεί νέα ερεθίσματα της έμπνευσής του ανάμεσα σε έναν αβέβαιο και ψεύτικο κόσμο. Aπό την εμπειρία αυτή προέρχονται τα βιβλία του H γιορτή της Aσακούζα, Hμερολόγιο της Aσακούζα, Oυράνιο Tόξο και Oι αδελφές της Aσακούζα. H τέχνη του άρχισε να στρέφεται όλο και περισσότερο στη λατρεία της ομορφιάς, ενώ το έργο του έγινε πιο αφηρημένο και διανοητικό. Xαρακτηριστικά του ύφους αυτού είναι ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του, όπως το Γιουκιγκούνι (H χώρα του Xιονιού), που είναι και το αριστούργημά του (1935-47), καθώς και το Σενμπαζουρού (Oι χίλιοιγερανοί, 1949-51), με τα οποία άγγιξε την τελειότητα του λογοτεχνικού ύφους του. Mεταγενέστερα έργα του είναι οι Άνθρωποι του Tόκιο (1954-55), Tο πλάσμα γυναίκα (1956) και H αρχαία πρωτεύουσα (1961-62), το τελευταίο μυθιστόρημα που έγραψε πριν αφιερωθεί σε κείμενα κυρίως κριτικά και φιλοσοφικά. Σε αναγνώριση του συγγραφικού του έργου, ο K. τιμήθηκε το 1968 με το βραβείο Nόμπελ λογοτεχνίας. Τέσσερα χρόνια αργότερα αυτοκτόνησε.